در این تقسیمبندی، مشتریان به 5 گروه پلاتینی، طلایی، نقرهای، برنزى و قلعی تقسیم میشوند.
مشترىهای پلاتینی: این مشتریان بیشترین ارزش را از سازمان دریافت میکنند و سازمان نیز از آنها بیشترین را كسب میكند. درباره آنها سازمان باید اتحاد راهبردى ایجاد كند.
مشتریان طلایی: مشتریانی هستند كه تقریب ا بهاندازه مشتریان پلاتینی اهمیت دارند، اما جوهر لازم براى ایجاد هسته راهبردى را ندارند.
مشتریان نقرهای: مشتریانی هستند كه نوع متفاوتی از محصولات و خدمات را از سازمان برایشان عرضه میكند. لازم است كه با این مشتریان رابطه حداقل مداوم برقرارشده و با آنها در فرهنگسازی تدریجی تلاش و همكارى به عمل آید.
مشتریان برنزى: براى این قشر مشتریان، سازمان از سمت سودآوری به سمت غیر سودآوری در حال حرکت است. تحقیقات نشان میدهد كه تنها دوسوم تا سهچهارم از مشترىهای سازمان هزینههای ثابت و متغیر آن را پوشش میدهند.
مشتریان قلعی: سازمانها باید راهی پیدا كنند تا این مشتریان به مشتریان سودآور تبدیل شوند و یا به سمت انتخاب تأمینکننده دیگر سوق پیدا كنند.
0 نظر